Μηχανόβιοι με αγάπη για τις μοτοσικλέτες, τη ζωή, τους φίλους

«Με τη μηχανή γύρισα τον κόσμο. Πήγα Κροατία, Σερβία, Τοσκάνη, Κωνσταντινούπολη...». 

Η Στέλλα Μπαδά είναι μητέρα τριών παιδιών, αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το βασικό της επάγγελμα. 

Το βασικό της χόμπι είναι οι βόλτες και οι εκδρομές πάνω σε δύο τροχούς. 

Η ίδια, μαζί με εκατοντάδες ακόμα μηχανόβιους βρέθηκε την προηγούμενη Κυριακή κοντά στο Μαντούδι Ευβοίας, με στόχο τη συγκέντρωση χρημάτων για έναν αθλητή του μηχανοκίνητου αθλητισμού, ο οποίος έμεινε ανάπηρος έπειτα από ατύχημα κατά τη διάρκεια προπόνησης. 

Οι «εραστές» της μοτοσικλέτας απόλαυσαν τους καφέδες τους μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο, δίπλα σε τρεχούμενα νερά, και μίλησαν στην «Κ» για το μεγάλο πάθος της ζωής τους, τις μοτοσικλέτες.

Εκτιμάται ότι συνολικά 1.200.000 μοτοσικλέτες κάθε είδους, από «μοτοποδήλατα» 60 κυβικών μέχρι θεόρατες Χάρλεϊ -η μηχανή των οποίων ξεπερνά σε μέγεθος εκείνων των οικογενειακών Ι. Χ. - κινούνται στους ελληνικούς δρόμους. 

Για τους περισσότερους οδηγούς είναι απλώς μέσο μεταφοράς, ενώ κάποιοι το βλέπουν... πιο σοβαρά. Οι «οργανωμένοι» μηχανόβιοι υποστηρίζουν ότι η μοτοσικλέτα είναι το πρώτο μηχανοκίνητο μέσο που πάτησε τις ρόδες του στην Ελλάδα. 

Υπάρχουν στοιχεία που αναφέρουν ότι οι πρώτοι αγώνες μοτοσικλετών διεξήχθησαν γύρω στο 1920, ενώ o πρώτος σχετικός σύλλογος έχει έτος ίδρυσης 1931.

 Πάνω από 80 σωματεία είναι καταχωρισμένα στις δύο μεγάλες ομοσπονδίες του χώρου, στα οποία έχουν γραφτεί κατά καιρούς περισσότερα από 15.000 άτομα. 

Περισσότεροι από 2.300 Ελληνες είναι οι αθλητές του κλάδου, ενώ φέτος σε αγώνες συμμετέχουν περίπου 800 άτομα. 

Οι οργανωμένοι μηχανόβιοι συναντώνται συχνά για να ανταλλάξουν απόψεις για το χόμπι τους, αλλά και να διασκεδάσουν.

 

«Πάντα προσεκτικός»

 «Πολλοί επιλέγουν τη μοτοσικλέτα γιατί είναι φτηνό και βολικό μέσο μεταφοράς. Ωστόσο, η Ελλάδα είναι ιδανικός τόπος για τις μηχανές. Οι δρόμοι είναι στενοί, υπάρχει κίνηση, ο καιρός είναι καλός τις περισσότερες μέρες του χρόνου. Ακόμα, σε πολλά μέρη το ανάγλυφο δεν βοηθάει άλλα μέσα, όπως τα ποδήλατα, καθώς υπάρχουν πολλές ανηφόρες και κατηφόρες» σχολιάζει ο γραμματέας της Αθλητικής Μοτοσικλετιστικής Ομοσπονδίας Ελλάδος, Στέλιος Χριστοδούλου. 

Αφού τελειώσει με τα «τυπικά» ο Στέλιος «δίνει γκάζι» και παθιάζεται: «Μόνο με τη μηχανή μπορείς πραγματικά να ταξιδέψεις. Δεν περνάς δίπλα από τα μέρη, όπως κάνεις με το αυτοκίνητο, αλλά μέσα από αυτά. Ανοίγεις το κράνος σου, σε χτυπάει το αεράκι και νιώθεις όλες τις μυρωδιές» περιγράφει ο μοτοσικλετιστής. 

Ο ίδιος ωστόσο δεν διστάζει να παραδεχθεί και τους μεγάλους κινδύνους που κρύβει η μοτοσικλέτα. «Πρέπει να είσαι πάντα προσεκτικός. Είτε το λάθος είναι δικό σου είτε του άλλου, πάντα εσύ είσαι εκείνος που θα την πληρώσεις. Και ήξερα ανθρώπους που το πλήρωσαν πολύ ακριβά» συμπληρώνει.

Η εικόνα του ατίθασου αναβάτη, ενός νέου άμυαλου που κάνει σούζες, δεν συνάδει με το προφίλ του οργανωμένου μοτοσικλετιστή. 

Οπως υποστηρίζουν οι ίδιοι, φορούν πάντα κράνος και μπουφάν, τηρούν τον ΚΟΚ, ενώ όταν έχουν διάθεση για «τρέλες» καταφεύγουν στις ειδικές πίστες που υπάρχουν γι’ αυτό τον σκοπό. 

«Σε βλέπει το παιδί σου από μικρό ότι είσαι σωστός και μαθαίνει και εκείνο. Δεν θα παρασυρθεί αργότερα λόγω άγνοιας» σχολιάζει ο Αντώνης Μπαμπαλής. 

Ομως, ακόμα και οι πιο έμπειροι αναβάτες αποφεύγουν να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να χρησιμοποιήσουν τη μηχανή. «Ας το επιλέξουν μόνοι τους όταν έρθει η ώρα» λένε. 

Τους έχω μάθει από μικρά να χρησιμοποιούν κράνος ή ζώνη (για το αυτοκίνητο), αλλά δεν φαίνεται να έχουν τη σπίθα της μηχανής» σχολιάζει η Στέλλα Μπαδά.

 

Σαρώνοντας τα πάντα, η οικονομική κρίση δεν μπορούσε να μην επηρεάσει και τους λάτρεις της δίκυκλης αυτοκίνησης. «Δεν είναι εύκολο πλέον να κάνεις τη συντήρηση και τις επισκευές που χρειάζεσαι. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για αγωνιστικές μοτοσικλέτες. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι τα βάζουν από την τσέπη τους. Ακόμα και με την άνοδο της τιμής της βενζίνης, αρκετοί είναι αυτοί που το σκέφτονται διπλά πριν κάνουν μια μακρινή εκδρομή με τη μηχανή τους» αναφέρει στην «Κ» ο Κώστας Φισκατώρης. 

 

«Κρίση - ξεκρίση, ό, τι και να γίνει από τις μηχανές μας δεν θα κατέβουμε, ακόμα και αν δίνουμε όλα τα λεφτά μας στις βενζίνες» πετάγεται ένας άλλος μηχανόβιος, μικρότερος σε ηλικία, ακούγοντας τη συζήτηση δίπλα του.

Κείμενο Αντώνης Μπαμπαλής Πηγή αναδημοσίευση εφημερίδας